کد مطلب:1489 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:272
مواردی که لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد
856- در سه صورت كه تفصیل آنها بعدا گفته می شود , اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد , نماز او صحیح است : اول آنكه به واسطه زخم یا جراحت یا دملی كه در بدن اوست .
لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم آنكه بدن یا لباس او به مقدار كمتر از درهم ( كه تقریبا به اندازه بند سر انگشت ابهام - شست - می شود ) بخون آلوده باشد.
سوم آنكه ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند و نیز در یك صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است و آن صورت آن است كه لباسهای كوچك او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد.
و احكام این چهار صورت مفصلا در مسائل بعد گفته می شود.
857- اگر در بدن یا لباس نمازگزار , خون زخم یا جراحت یا دمل باشد تا وقتی كه زخم یا جراحت یا دمل خـوب نـشـده اسـت می تواند با آن خون نماز بخواند و همچنین است اگر چركی كه با خون بیرون آمده یا دوایی كه روی زخم گذاشته اند و نجس شده در بدن یا لباس او باشد.
858- اگـر خـون بـریـدگی و زخمی كه بزودی خوب می شود و شستن آن آسان است , در بدن یا لباس نمازگزار باشد , نماز او باطل است .
859- اگر جایی از بدن یا لباس كه با زخم فاصله دارد , به رطوبت زخم نجس شود , جایز نیست با آن نماز بخواند.
ولی اگر مقداری از بدن یا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده می شود , به رطوبت آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
860- اگر از بواسیر كه دانه های آن بیرون نباشد یا زخمی كه توی دهان و بینی و مانند اینها است , خونی بـه بدن یا لباس برسد , ظاهر این است كه می تواند با آن نماز بخواند , و امام خون بواسیری كه دانه های آن بیرون است بدون اشكال نماز خواندن با آن جایز است .
861- كسی كه بدنش زخم است , اگر در بدن یا لباس خود خونی كه بیشتر از درهم است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر , احتیاط واجب آن است كه با آن نماز نخواند.
862- اگـر چـند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیك هم باشند كه یك زخم حساب شود , تا وقتی همه خوب نشده اند نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد.
ولـی اگـر به قدری از هم دور باشند كه هر كدام یك زخم حساب شود , هر كدام كه خوب شد , باید برای نماز بدن و لباس را از خون آن آب بكشد.
863- اگر سر سوزنی خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد , نماز او باطل است و بنابر احتیاط خون نجس العین مثل خوك و مردار و حیوان حرام گوشت و خون نفاس و استحاضه نیز چنین است .
ولـی خـونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد , در صورتی كه روی هم كمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
864- خـونی كه به لباس بی آستر بریزد و به پشت آن برسد , یك خون حساب می شود , ولی اگر پشت آن جـدا خونی شود , باید هر كدام را جدا حساب نمود پس اگر خونی كه در پشت و روی لباس است روی هم كمتر از درهم باشد , نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد , نماز با آن باطل است .
865- اگـر خـون روی لـباسی كه آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شـود , بـاید هر كدام را جدا حساب نمود مگر در صورتی كه متصل به هم باشند به طوری كه در نزد عرف یـك خـون حـسـاب شود , پس اگر خون روی لباس و آستر كمتر از درهم باشد , نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است .
866- اگر خون بدن یا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد كه اطراف را آلوده كند , نماز با آن بـاطـل اسـت , اگر چه خون و رطوبتی كه به آن رسیده به اندازه درهم نباشد , ولی اگر رطوبت فقط به خون برسد و اطراف را آلوده نكند , ظاهر این است كه نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
867- اگـر بـدن یـا لـبـاس خونی نشود , ولی به واسطه رسیدن با رطوبت به خون نجس شود , اگر چه مقداری كه نجس شده كمتر از درهم باشد , نمی شود با آن نماز خواند.
868- اگـر خـونـی كـه در بدن یا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست دیگری به آن برسد , مثلا یك قطره بول روی آن بریزد , در صورتی كه به بدن یا لباس برسد , نماز خواندن با آن جایز نیست بلكه اگر به بدن یا لباس هم نرسد بنابر احتیاط لازم نماز خواندن با آن صحیح نیست .
869- اگـر لباسهای كوچك نمازگزار مثل عرقچین و جوراب كه نمی شود با آنها عورت را پوشانید نجس باشد , چنانچه - بنابر احتیاط لازم - از مردار نجس یا از حیوان نجس العین مانند سگ درست نشده باشد , نماز با آنها صحیح است و نیز اگر با انگشتری نجس نماز بخواند اشكال ندارد.
870- چیز نجس مانند دستمال و كلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد , و بعید نیست كه مطلق لباس نجس كه همراه اوست ضرری به نماز نرساند.
871- گر می داند خونی كه در بدن یا لباس او است كمتر از درهم است , ولی احتمال می دهد از خونهایی باشد كه عفو در آنها نیست جایز است با آن خون نماز بخواند و شستنش لازم نیست .
872- اگـر خونی كه در لباس یا بدن است كمتر از درهم باشد و نداند كه از خونهایی است كه عفو در آنها نیست , و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه از خونهایی بوده كه عفو در آنها نیست اعاده نماز لازم نیست , و همچنین است اگر اعتقاد نماید كه كمتر از درهم است و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه به مقدار درهم یا بیشتر بوده در این صورت نیز حاجتی به اعاده نیست .